Emne: hjelp til avgjersle

[Katerundich]

eg treng litt hjelp her, kva ville dere gjort?

eg er student, ikkje etablert, leietakar. gjennom ein del tilfeldigheiter har eg fått pusabeistet mitt (han vart funne i parken som bitteliten og ingen ville ha han, skreiv om det før men finn ikkje innlegget). og eg er kjempe glad i han, han er kongen i huset. men, no har me flytta ut frå fine huset i parken og han forandrer seg. han er ikkje så glad i å gå ute lenger, kjeder seg, er klengete og vil leike 24timer i døgnet. den stolte tøffe pusen min virker trist. og eg veit kva som feiler han, han vil ha kattekompis. eg ser korleis han spring etter alle katter ute på gata, halen til værs, klar til å leike. dei freser og banker han, men han skjønner det ikkje, vil leike. eg veit kor glad han er dei gongene lille nabokatten leiker med han. fyrste gongen dei leika saman satt han i vindauget i 3 dager etterpå og venta på ho.
det er altså kompis han treng.  og eigentleg hadde eg allereie bestemmt meg for å ta til meg ein katt til, hadde reservert lillegullet ved dyrebeskyttelsen. men igår sa eg ho ifrå meg. fordi:

1) eg er leietakar med lite penger og har allereie opplevd kor vanskeleg det kan vera å finne seg sted å bo (sjekk dagboka mi). det blir ikkje akkurat lettere med ein katt til. og det er ingen verdens garanti for at eg kan bo her i all evighet
2) eg er 26, ikkje etablert og uten røtter. eg føler at eg ikkje kan forplikte meg i kanskje 15 år, altså ca. 1 katteliv. eg har forplikta meg til å ta vare på pusabeistet, men føler at eg ikkje kan det med 1 katt til.
3) eg hater faktisk faktumet å ha hår overalt, i maten, i senga, i undertøyet mitt,overallt. 2 katter = 2x hår. (jaja, det er da ikkje det viktigaste argumentet)

så fornuften seier altså at eg ikkje bør skaffe meg ein til katt. men når eg ser på pusabeistet så er det som 1 stikk i hjerte. han som før var så stolt og tøff virker trist no. eg jobber jo og studerer og kan ikkje vera pusemor og puse-entertainer på heiltid. og eg klarer jo uansett aldri å leike med han som ein annen katt ville.

kva skal eg gjera?

hjelp!

[(N) Blairwitch]

Det er jo ingen som sier du ikke kan finne en voksen pus da med tanke på levealder.
Syns absolutt du bør tenke på å skaffe en lekekompis til pusen din.
Flott at du tenker tanken at du kanskje ikke skal bo der du bor nå og at de kan bli vanskelig med fremtidige leieforhold. Men det vil du få uavhengig 1 eller to katter.
Det vil kanskje ta litt lengre tid før to voksne katter blir venner, men det høres i allefall ut som katten din er klar for det både voksen eller kattunge.

[Karoline&Dennis]

Er han kastrert!?

[Linda]

Min erfaring er at to katter er mye mindre arbeid enn én, og de ekstra økonomiske kostnadene er ikke allverdens. Forpliktet deg til et helt katteliv har du allerede, det forandrer seg ikke om du har en katt eller om du har ti.

[SuperHanne]

Er enig med Blairwitch og Linda jeg. Du har alerede forpliktet deg som katteier, og det er ikke mye mer arbeid med en enn med to!!
Det begynner å nærme seg et år siden jeg fikk min katt nr. 2, og jeg syns overhode ikke det er mye mer arbeid! Kattene har hverandre, og Rocky maser på laaangt nær så mye nå som han gjorde før! Det eneste jeg merker noe til er at kattedoen må rengjøres veldig mye oftere, men DET er det verdt! (og utgiftene tar samboeren seg av, så det merker jeg ikke noe serlig til..  :fnis[1] Hår i mat og klær har du allerede, og skaffer du en kårthårskatt som du lærer opp med daglig børsting fra den er liten tror jeg ikke det blir så mye verre! 

[Lenea]

Enig med resten!

Har du allerede en katt vil du uansett få "problemer" med å finne deg leilighet,du er bundet hele kattens liv og hår har du overalt!

Dessuten har den katten du allerede har forpliktet deg til å ta deg av og gi ham ett godt liv,bare godt av å få en lekekamerat! 

[Attack`s]

Min erfaring er at to katter er mye mindre arbeid enn én, og de ekstra økonomiske kostnadene er ikke allverdens. Forpliktet deg til et helt katteliv har du allerede, det forandrer seg ikke om du har en katt eller om du har ti.

Enig

[catzy]

Enig her jeg også!

[sara]

Enig med alle  Skaff deg en kompis til pusabeistet. Jeg/familien hadde akkurat noen av de
samme argumenter som deg til å skaffe pus nr. 2, men vi lot hjertet bestemme og har ikke angret  :love:
Mht til hår - kanskje du skal velge en korthårskompis?

[Siljepilje]

Jeg er pgså enig!
Du kan jo bare si at du har KATT når du skal flytte...en trenger vel ikke å utdype det særlig mer.
Jeg har også to katter, og det er mye mindre arbeid enn forventa.
Hvis du kjøper / overtar en voksen katt fra dyrebeskyttelsen / omplassering, så slipper du jo antagelig kostnaden ved kastrering, da pus antakeligvis er både kastrert, chippet og vaksinert.

[Luna]

Einig med dei andre som har skreve her. Eg har berre ein katt no og han maser mykje, men hadde uansett planer om i alle fall en pus til då. Så får han nokken å leike med. En eller to katter skulle ikkje utgjere nokke forskjell når det gjeld å finne plass å bu. En må tenke på ka som er best for katten. Er leietaker sjøl og skal snart begynne å leite etter ny plass å bu, men det skal gå fint det 

[Katerundich]

hei og takk for mange svar!

det er ikkje arbeidet med ein til katt, det gjer eg gladelig. det er heller ikkje kostnadene med ein til katt. tross for at eg har lite penger kjem eg alltid til å ha råd til pus fordi det handler om prioritering.

det det handler om er at det faktisk er ein forskjell mellom 1 katt og 2 katter i forhold til å leige. det er nesten så stor forskjell som mellom ingen katt og ein katt. hadde eg hatt mykje penger hadde eg ikkje bekymra meg. men er du nødt til å holde husleigo på maks 3000, så er da litt meir innvikla å drasse med seg 2 katter. det er allereie innvikla med ein katt, men 2 er fakisk verre. og det er bergen by, ikkje ute på landsbygda.
hadde eg visst at økonomien min kjem til å forbedre seg i nærmare framtid, så hadde eg heller ikkje bekymra meg. men eg har nettopp begynnt å studere, det blir ikkje noko økonomisk løft her i huset før om mange år.

det andre er då som sagt forpliktelsen til kanskje 15 år. eg har allereie forplikta meg til pusabeistet, ja. men om alt skulle gå gale så kan eg parkere han hjå venner fram til eg kan ta han sjølv igjen. eg kjem aldri til å dumpe han, men eg ser moglegheiten av at eg må parkere han, t.d. når eg skal studere i utlandet i eit semester. eg kan jo sjølvsagt la være, men utenlandsk studietid er faktisk veldig bra å ha på cven og øker sjansane på jobb etterpå.
det er alltid lettere å parkere 1 katt enn 2 katter. er denne tanken uansvarleg?


men ja, han treng kompis, eg ser jo det. så det eg gjorde var å melde meg inn som fosterheim. håper at eg får ein fosterkatt snart.

heike

[Katerundich]

og eg må faktisk innrømme at eg tok meg litt nær av setningen: "ein må tenke på kva som er best for katten".
eg føler at eg gjer det heile vegen. det er katten eg tenkjer på. katten er avhengig av meg, eg er alt han har i heile sitt liv. (og han er faktisk alt eg har i heile mitt liv). men det er eg som må få kabalen til å gå opp, det å tenke på kjipe ting som økonomi, "kva-om-dit-eller-datten-skjer", det er min jobb. og det å gjera denne jobben bra, det fekk  meg til å takke nei til det nusselige, skjønne og vidunderlige lillegullet på dyrebeskyttelsen.
og det var ikkje lett. men eg trur at det å vera fosterheim er bedre for alle som er involvert.

heike

[Luna]

Eg meinte ikkje at du ikkje gjer det beste for katten. Det var absolutt ikkje sånn meint  :(. Unnskyld om eg har formulert meg feil, det var ikkje meininga.

[ellenh]

Jeg er enig med de andre her.
Jeg har hatt katt alene og flere katter samtidig, og det er ikke tvil om hva som fungerer best for både meg og kattene. Jeg tenkte også som deg at nå har jeg tatt på meg ansvaret for en katt. Når katten da gir så klart uttrykk for at den er ensom og kunne trenge litt selskap, ville jeg følt at det var en del av mitt ansvar å gjøre det situasjonen krever. Som du sier selv, du har forpliktet deg ovenfor denne katten. Selv synes jeg ikke det er store forskjellen på en eller to katten, faktisk er det for meg ikke store forskjellen på en katt og tre katter. Bortsett fra en, stor ting. ALLE trives så mye bedre når det er flere. Du slipper den dårlige samvittigheten for katten din. Og katten slipper å kjede seg, og å være trist og avhengig av deg.
Jeg har kjøpt meg leilighet nå men har frem til i år vært leietaker, og som du sier er det ikke så lett å finne et sted å bo med katt, men jeg lover; det er ikke verken lettere eller vanskeligere med flere enn en katt. Jeg er også student, og er heller ikke særlig etablert, men jeg klarer helt fint å ta meg av kattene mine. Det kommer nok du også til å gjøre  :wink[1]:

[Lenea]

Man TRENGER da ikke si til en eventuell utleier at man har TO katter da...
Man kan jo bare ta den sleipe og spørre om det er lov med katt i leiligheten. 

[Katerundich]

Eg meinte ikkje at du ikkje gjer det beste for katten. Det var absolutt ikkje sånn meint  :(. Unnskyld om eg har formulert meg feil, det var ikkje meininga.

du, eg veit. unnskyld at eg reagerte sånn. men det er faktisk ikkje lett her. kan hende eg gjer ein større sak ut av dette enn det er, men det er liksom noko som har stor påvirkning på livet mitt (livene våres).


eg har no bestemmt meg fram og tilbake hundretusen gonger. ja, eg skal ta ein til katt, nei eg skal ikkje. bestemmt er iallefall at eg uansett ikkje kan ta lillepusen frå dyrebeskyttelsen fordi ho er ikkje leveringsklar før i mai. og i mai har eg fyrst eksamen også er det sommerjobb med orhåpentligvis 14 timer dagleg, ikkje helg. det går ikkje. eg treng ein til katt no med ein gong eller etter august.

uff. det er så vanskeleg. eg veit at eg er heilt aleine i livet mitt, og har aldri vore flink til ansvar fram til eg fekk katt. han vart jo prakka på meg på ein måte fordi han var så liten og ingen ville ha han, så måtte eg liksom ta han for å kunne sjå meg sjølv i speilet. skulle ønske eg fann ei pus på gata, fordi då må eg ta den til meg.

heike

[Luna]

Eg forstår det kan vere vanskelig, men du finner nok ut av det.
Lykke til!